دسته: زبان و ادبیات فارسی
حجم فایل: 31 کیلوبایت
تعداد صفحه: 21
چکیده:
استاد بزرگ بی بدیل حكیم ابوالقاسم منصوربن حسن فردوسی طوسی، شاعر بزرگ حماسه سرای ایران و یكی از شاعران مشهور عالم و ستارة درخشندة آسمان ادبیات فارسی و از مفاخر نامبردار ملت ایرانست، و بسبب همین عظمت مقام و مرتبت سرگذشت او مانند دیگر بزرگان دنیای قدیم با افسانه ها و روایات مختلف در آمیخته است. مولد او قریة باژ از قراء ناحیة طابران (یا: طبران) طوس متولد شده بود یعنی همانجا كه امروز آرامگاه اوست، و او در آن ده در حدود سال 329 – 330 هجری، در خانواده یی از طبقة دهقانان چشم بجهان هستی گشود.
چنانكه می دانیم « دهقانان » یك طبقه از مالكان بودند كه در دورة ساسانیان (و چهار پنج قرن اول از عهد اسلامی) در ایران زندگی می كرده ویكی از طبقات اجتماعی فاصل میان طبقة كشاورزان و اشراف درجة اول را تشكیل می داده و صاحب نوعی از «اشرافیت ارضی» بوده اند. زندگانی این دسته در كاخهایی كه د راراضی خود داشتند می گذشت و بوسیلة «روستائیان» از آن اراضی بهره برداری می نموده و در جمع آوری مالیات اراضی با دولت ساسانی و سپس در عهد اسلام با دولت اسلامی همكاری داشته اند و تا حدود حملة مغول بتدریج بر اثر فتنه ها و آشوبها و تضییقات گوناگون از بین رفتند.