آنچه زندگی را ممكن و قابل تحمل می سازد نگاه زیباشناسانه به جهان است. اگر جهان را از منظر زیباشناسی بنگریم، زیباست و قابل زیستن و زندگی با همه رنجها و مشقت هایش تنها در این صورت قابل تحمل خواهد بود
نیچه نه زبون اندیش است كه مبلغ چسبیدن به زندگی حیوانی و نباتی یا گله وار باشد، بلكه از تعالی و فزونی زندگی دفاع می كند و ارزش آن را نیز به همین تعالی و تصاعد آن می داند و نه در مخالفت با عقل جانب احساسات را می گیرد و می خواهد كه زندگی تابع احساسات باشد. البته از حسی سخن می گوید كه آن را می توان به نوعی شهود تعبیر كرد كه در خدمت غریزه زندگی است. اما غریزه هنگامی كه خود را عقلانی كند ضعیف می شود.
اهل عقل در هر زمان زندگی را بی ارزش معرفی كرده اند و با زندگی از روی شك و اندوه سخن گفته اند و سخن آنان سرشار از خستگی از زندگی و ضدیت با زندگی است. حتی سقراط به هنگام مردن گفت: زیستن یعنی زمانی دراز بیمار بودن. سقراط فلسفه را مشق مرگ می دانست. زندگی بخودی خود سخت و دهشت زاست، فراز و نشیب، انحطاط و بالندگی ذاتی زندگی است. مهم نگاه انسان است به زندگی. با نوع نگاهی كه به جهان می افكنیم یا آن را قابل تحمل و ارزشمند برای زندگی می یابیم، یا غیر قابل تحمل و بی روح و سرد وبی ارزش می بینیم.
مقاله آموزشی آشنایی با شهر سبزوار به همراه متن انگلیسی