چکیده
فرش های ایرانی (که بیشتر به عنوان فرش پارسی شناخته می شوند) در سرتاسر جهان، در میان فرش های آسیایی بسیار مشهورند. بهترین فرش های ایرانی آن هایی هستند که به وسیله ایرانی ها ساخته شده اند. این فرش ها مهارت ایرانیان در انتخاب مواد، گره زنی، تکنیک های رنگ آمیزی، آفرینش طرح ها و الگوها را آشکار می سازد. فرش ها و قالیچه های ایرانی پیوند بافندگان را با آرزوها، باورها و نیازهای آن ها آشکار می سازد. و همچنین بازتابی از شرایط زندگی و موقعیت فرهنگی هنرمند، وضعیت جوّی منطقه، منابع گیاهی و وضعیت جغرافیایی محل زندگی هنرمند هستند. طرح ها، الگوها و موضوع فرش ایرانی از طبیعت، تاریخ و افسانه ها الهام گرفته است. در واقع ریشه ساخت فرش را باید در زندگی عشایری جستجو کرد، که بعدها به شهرها و روستاها راه پیدا کرده است. عشایر برای بافت فرش از پشم چارپایان اهلی و رنگ هایی که از گیاهان مختلف و منابع معدنی گرفته شده است، استفاده می کنند. فرش ها نه تنها در زندگی روزمره کاربرد دارند، بلکه به عنوان کارهای هنری شناخته می شوند. عشایر ایرانی فرش ها و قالی های زیبایی می بافند و از آن ها برای پوشاندن و آراستن کف چادر و دیگر قسمت های آن استفاده می کنند. عشایر علاوه بر فرش، به بافت گلیم، پتو، زین، روبان چادر و غیره نیز می پردازند. با بافتن هزارها یا میلیون ها گره به وسیله ریسمان های رنگ شده، فرشی با یک طراحی زیبا تکمیل می شود، که برای بافت این فرش ممکن است از طرح روی کاغذ استفاده شده باشد، یا اینکه فرش بدون استفاده از نقشه بافته شده باشد. عشایر فرش ها را بدون استفاده از طرح روی کاغذ و فقط با رجوع به تصوراتشان و آنچه از پیشینیان خود آموخته اند، می بافند و فقط بافندگان شهری برای آفرینش طرح ها از ترسیم و نقشه کشی استفاده می کنند.
مقاله آموزشی آشنایی با شهر سبزوار به همراه متن انگلیسی