مقدمه:
اکثر شهرهای ایالات متحده با روش های (فرم های) شهردار شورا و یا شورا مدیر دولت با حرکتی تدریجی به سمت شهرهای شورا مدیر اداره می شوند. مدلسازی نظری نشان می دهد که روش شورا مدیر کارآمدتر است چون مدیر شهر انگیزه های بیشتری برای افزایش عملکرد مالی و حسابداری نسبت به شهردار به عنوان مدیر اجرایی دارد. به هر حال، دو عامل بسیار مهم برای مقایسه شهرداری ها وجود دارد (مطرح شده است). از اواسط دهه ۱۹۸۰، قوانین (مقررات) دولت مرکزی و محلی سخت تر (تشدید) شد. ضمناً (در عین حال) شرایط اقتصادی به طور چشمگیری بهبود یافت. از این رو دو عامل مذکور برای ارزیابی شرایط مالی و حسابداری در شهرهای بزرگ (کلان) مناسب تر بودند. هدف این مقاله بررسی اهمیت ساختار دولت در زمینه میزان افشای حسابداری و شرایط اقتصادی براساس نمونه هایی از شهرهای بزرگ از اوایل دهه ۱۹۸۰ و اواسط دهه ۱۹۹۰ می باشد. یافته ها این نظریه که شهرهای مدیر شهری در واقع بیش از شهرهای شهردار شورا براساس ابعاد مهم بررسی شده در آزمون های تک متغیری و چند متغیری عمل می نماید، را تأیید می کنند. شهرداری های بزرگ از ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۶ براساس متغیرهای مهم مالی و حسابداری تغییر نموده و پیشرفت کرده اند. شهرهای شورا مدیر برای افشای موارد حسابداری در هر دو دوره زمانی برتر از شهرهای شهردار شورا هستند. وضعیت (شرایط) اقتصادی شهرهای شورا مدیر در ۱۹۸۳ بسیار عالی بود، اما اسناد مربوط به سال ۱۹۹۶ نابسامان (ترکیبی) بودند.
مقاله آموزشی آشنایی با شهر سبزوار به همراه متن انگلیسی